De illusies van een kapitalistische democratie

Het is weer tijd voor de grote politieke show die eens per vier jaar gehouden wordt, in het Koninkrijk der Nederlanden. Alle politieke partijen beweren dat ze alles voor de kiezer willen doen. De VVD is weer de rechtse reus, de PvdA kraait weer links en het CDA probeert weer een middenpartij te zijn. Ja, de illusies van de kapitalistische democratie worden weer van stal gehaald, want de kiezer moet vooral gaan denken dat ze iets te zeggen hebben. Of je nu op VVD, PvdA of CDA stemt maakt niets uit. Zelfs GroenLinks, D66, PVV, ChristenUnie/SGP zullen niets veranderen. Want de echte machthebbers zitten niet in Den-Haag. De echte macht ligt op de beurs, bij de groot aandeelhouders in verre landen. Het kapitalisme is de machthebber, niet onze politici of de stemmers!

Er is veel woede in Nederland. Onderlinge woede die men ook wel onderbuikgevoelens noemt. Na 30 jaar neoliberalisme en politiek gebaseerd op het versterken en verrijken van de bezittende klasse (de klasse der kapitalisten) is de werkende klasse (de arbeiders) het flink zat. Men is boos, boos over de ongelijkheid, boos over de baanonzekerheid en boos op politici die slechts dat doen wat de bonzen van de kapitalistische economie eisen. In zo’n klimaat is er veel potentiaal voor het socialisme. Probleem is echter dat politiek links niet weet te profiteren van de grote ontevredenheid. Menige kranten hebben hier al over geschreven. Waarom profiteert links niet van de enorme crisis die politiek rechts veroorzaakt heeft?

Het probleem is dat politiek links medeverantwoordelijk is. Dan met name de sociaal democratische partijen (PvdA). Ook GroenLinks heeft verschillende rechtse initiatieven gesteund (leenstelsel, verhoging eigen risico in de zorg) waardoor de arbeidersklasse zich totaal vervreemd voelt van wat men centrumlinkse partijen noemt. Revolutionair links die altijd gevochten heeft tegen gematigd links, zou hierdoor versterkt moeten staan in Nederland. Maar dat gebeurd niet, waarom? Dat ligt eraan dat Nederland geen radicaal linkse partij bezit. Wie denkt dat de SP van Emile Roemer radicaal links zou zijn, die leeft nog in de jaren 80. Toen was de SP onder Daan Monjé (oprichter) nog een stalinistische partij. Maar dat stalinisme heeft Jan Marijnissen vanaf 1986 opzij gezet en in 1999 verdween het socialisme al uit het partijprogramma. Nee, de huidige ”Sociaaldemocratische” Partij is zeer gematigd in haar taal en komt niet met een socialistisch alternatief op de neoliberale partijen (VVD, PvdA, D66, PVV, CDA, ChristenUnie)!

Wat hebben we naast de SP dan? Zijn er echt geen radicaal linkse partijen om uit te kiezen? Ja, maar die zijn zeer marginaal. Er is nog de Nieuwe Communistische Partij van Nederland, de NCPN. Deze stalinistische partij is in 1992 opgericht nadat de Communistische Partij van Nederland opging in GroenLinks. De NCPN doet echter al jaren niet meer mee met de landelijke verkiezingen en is meer een clubhuis voor oude stalinisten, die weigerden om het ”marxisme-leninisme” op te geven. Een socialistisch alternatief op de SP is de NCPN niet, want de partij steunt nog steeds het stalinisme waardoor ze gezien worden als reliek uit de Koude Oorlog. Behalve in Groningen is de NCPN niet actief in de rest van het land!

Veel linkse stemmers komen vaak automatisch uit bij de SP, omdat er geen linkser alternatief bestaat. Daarom zal Revolutionair Socialistische Media in mei ook oproepen om (kritisch) op de SP te stemmen. Want politiek rechts zal versterkt uit die verkiezing komen. De PvdA zal vermoedelijk een middelmatige partij worden en de PVV een grote partij. Dat veel arbeiders op de ”Partij voor Vreemdelingenhaat en Vrijemarktpolitiek” gaan stemmen komt voort uit de woede die vele ervaren. Het probleem is dat de PVV stemmers niet door hebben hoe rechts Geert Wilders is. Hij is een ex-VVD’er en zijn bende stemt altijd voor rechtse moties in de Tweede Kamer. Dit weet de doorsnee PVV’er echter niet. Die wil vooral op Wilders stemmen omdat hij/zij denkt dat de blonde dictator het voor de arbeiders opneemt. Althans dat is de illusie die de PVV verspreidt!

Angst is ook een rede waarom de PVV het goed doet in de peilingen. Veel arbeiders zijn bang voor de toekomst. Bang voor het islamistisch terrorisme, bang om hun baan te verliezen, bang voor de stijgende kosten van het leven. Het zijn angsten die reëel zijn, maar rechts populisme zal hun niet helpen. Geert Wilders geeft niets om het welzijn van de arbeidersklasse. Als een trouwe VVD’er steunde hij het neoliberalisme van Frits Bolkestein. Zelfs nadat hij de Volkspartij voor Vrijheid en Democratie verlaten had, vond Wilders dat men het minimumloon beter kon afschaven, dat het ontslagrecht moest worden versoepeld, dat er één belastingtarief (vlaktaks) moest komen en dat bijstandsgerechtigden verplicht moesten werken (dwangarbeid). Al dit soort opvattingen zal de populist anno 2017 niet meer durven roepen, maar in 2005 zag men Wilders nog aan als een typische neoliberaal!

Het maakt niet uit welk kabinet er in mei komt. Want het kapitalisme eist een kabinet dat politiek voert in hun voordeel. De geschiedenis heeft al laten zien wat er gebeurd als regeringen niet dat doen wat het bedrijfsleven eist. Dan gaat het kapitaal namelijk alles in het werk zetten om zo’n ”rebelse” regering te val te brengen. De rijken en hun rechtse politici weten heel goed hoe ze via kapitaal vlucht en rode cijfers op de beurs, kritische regeringen heel snel kunnen breken. Zie de Franse: Socialistische Partij (PS), die in de jaren 80 beweerde het socialisme in 100 dagen te realiseren. Het Franse kapitalisme raakte in paniek en begon meteen met economische sabotagehandelingen. Uiteindelijk capituleerde de PS en werd het socialisme nooit opgebouwd. Daarom pleiten revolutionair socialisten voor een revolutionaire omverwerping van de kapitalisten klasse. Wij eisen te onteigening van miljonairs en miljardairs, de nationalisatie van alle grote bedrijven onder democratische controle van arbeidersraden. Alleen zo kunnen we sabotage door de kapitalistenklasse voorkomen!

In februari 2017 vieren we ook de eerste van de twee revoluties die in Rusland plaatst vonden in 1917. De februari revolutie was de eerste revolutie die een einde maakte aan de absolute monarchie in Rusland. Nadat de tsaar afstand moest doen van de macht, werd een Provisorische Regering samengesteld door burgerlijke liberalen en gematigde socialisten. Deze regering wou de belangen van de kapitalistenklasse in het voormalige Russische Keizerrijk veilig stellen. Op straat echter riepen revolutionair socialisten voor de oprichting van een raden-republiek. Arbeidersraden genaamd sovjets vormde zich in het gehele keizerrijk. Tussen februari en november 1917, concurreerde deze sovjets met de Provisorische Regering om de macht. Nadat Vladimir Lenin en zijn Russische Sociaal Democratische Arbeiderspartij (Bolsjewieken) de meerderheid hadden gekregen in de sovjets, riepen ze op tot een revolutie. De Provisorische Regering was door interne conflicten en hun drang om de eerste wereld oorlog voort te zetten, zeer onpopulair geworden bij arbeiders. Toen de november revolutie uitbrak stortte de burgerlijke regering in elkaar, omdat ze geen steun van de Russische arbeidersklasse bezat!

Wat toont de Russische Revolutie aan? Dat je het kapitalisme niet kunt hervormen. Dat is de illusie die sociaal democraten toen ook al hadden. Dat de sociale zekerheid na 1945 werd ingevoerd in West-Europa had een andere rede. Het kapitalisme was bang voor de populariteit van radicaal linkse idealen. Daarom gingen de rijken en de bezittende klasse akkoord met wat sociaal democratische standpunten. Ze hoopte zo dat de arbeiders weg bleven van revolutionair socialisten. Die tactiek lukte, want de meeste arbeiders bleven stemmen op sociaal democratische partijen zoals de PvdA, die geen gevaar voor het kapitalisme vormde. In de jaren 80 hadden de kapitalisten echter genoeg concessies gedaan!

Via rechtse leiders zoals Ronald Reagan en Margaret Thatcher ging politiek rechts in het offensief en wist politiek links volledig lam te leggen. Dit omdat sociaal democratische partijen gewend waren om met rechts te kunnen onderhandelen. De hardheid van rechts dwong links om enorm veel water bij de wijn te doen. Zeker toen het stalinisme implodeerde gingen bijna alle arbeiderspartijen mee met de rechtse leugen, dat alleen het kapitalistische gedachtegoed kon werken. De markt werd God, concurrentie werd Koning. In de jaren 90 werd ieder verzet tegen de markt economie voor ”dom” aangezien. Wie zich nog anti-kapitalistisch durfde op te stellen was een ”idioot” brulde zelfs ex-stalinisten!

De kapitalistische democratie was de ”beste democratie”, het dogma dat vanaf 1990 ging heersen. Alleen een markt economie met zo min mogelijk overheid en een parlementaire democratie was het beste model. Revolutionair socialisten hebben dit altijd verworpen, maar in de jaren 90 moesten we vooral defensief spelen, omdat we van alle kanten werden aangevallen. Door ex-stalinisten, door sociaal democraten, door neoliberalen. Iedereen beweerde dat het socialisme niet kon werken en dat de markt had gewonnen. Ook arbeiders gingen dit geloven en vele legde zich neer bij het feit dat het kapitaal zogenaamd ”gewonnen” had. Toen ook de vakbonden zich minder strijdvaardig gingen opstellen en liever compromissen met de bazen zochten, verloor de vakbeweging veel leden. Het probleem van de huidige FNV is dat ze te veel gericht zijn op compromissen. Daarnaast is de vakbeweging nog gekoppeld aan de verrechtste PvdA. Dit moet ophouden, de FNV moet geen cent meer uitgeven aan die neoliberale klassenverraders!

Wij hebben geen illusies in de parlementaire democratie. Net als Lenin in Rusland geloven wij in een democratie van raden, arbeidersraden die democratisch gekozen zijn door arbeiders. Deze sovjets vormen de basis van een nieuwe soort democratie, die dankzij technologische vooruitgang veel geavanceerde zal zijn dan de Russische raden-democratie uit 1917. De kapitalisten gebruiken moderne techniek om in te spelen op wat mensen willen. Een socialistische raden-democratie kan dat ook doen. Internet en media zullen ook onder het socialisme een grote rol spelen. De rechtse media en politici beweren dat arbeiders te ”dom” zijn om de economie te besturen. Alsof alleen mensen uit de kapitalistenklasse zakelijk ingesteld zijn. Dat bedrijven ook zonder bezitters kunnen werken is bewezen. Het bekende: Hotel Bauen in Argentinië, draait al sinds 2003 zonder kapitalisten. Ook in Griekenland hebben arbeiders veel bedrijven overgenomen!

Maar om een socialistische maatschappij te bereiken is een partij nodig die zich ingezet voor een raden-democratie. Zo’n socialistische arbeiderspartij bestaat niet in Nederland. Ook elders in Europa zijn geen arbeiderspartijen actief om voor dit ideaal te vechten. Een treurig resultaat van de verrechtste sociaal democratie, de negatieve ervaringen met het stalinisme en de gematigde socialisten. Dit zijn vaak ex-stalinisten die zich anno 2017 meer gematigd socialistisch opstellen, meer klassiek sociaal democratisch (denk aan de SP). Sommige revolutionair socialisten hopen nog steeds gematigde socialistische partijen over te halen om een revolutionaire richting in te slaan. Maar bij de SP in Nederland is dit helaas niet het geval. Emile Roemer mag dan wel onder Daan Monjé in de SP zijn gestapt, maar alle revolutionaire opvattingen van toen zijn overboord gezet na Monjés dood.

Nederlandse arbeiders hebben nood aan een partij die zich ingezet voor een alternatieve maatschappij. Een maatschappij waarin geen elites bestaan. Aanhangers van het kapitalisme beweren dat mensen niet zonder elites kunnen, wij denken anders. Anno 2017 zijn er acht mensen die meer rijkdom bezitten dan 3 miljard mensen. Begin 2016 waren dat nog 62 superrijken. Ondertussen zijn dat slechts 8 geworden. Ziehier hoe snel het verschil is toegenomen tussen arm en rijk. Dit verschil zal nog sneller groeien en ondanks waarschuwingen van organisaties zoals Oxfam, doen regeringen er niets tegen. Logisch ook omdat alle wereldleiders politiek voeren ten gunsten van internationale ondernemingen zoals Microsoft, Google, Facebook, McDonalds en Coca Cola. De ongelijkheid op deze Aarde is te danken aan het kapitalisme. Daar moet een einde aan worden gemaakt. Het kan niet zo zijn dat ACHT mensen meer rijkdom bezitten dan drie miljard mensen!!